Μόσταρ: Το «μαργαριτάρι» της Βοσνίας!

Το πρώτο έγγραφο που αναφέρει την πόλη γράφτηκε το 1474, 11 χρόνια μετά την οθωμανική κατάκτηση των Βαλκανίων, με το Μόσταρ να αποτελεί από τότε μία από τις πιο όμορφες πόλεις της περιοχής, επίκεντρο της οποίας είναι η περίφημη γέφυρα Stari Most, όπου οφείλει και την ονοασία της: Mostar σημαίνει στην πραγματικότητα «διαχειριστής της γέφυρας».

Η θέση της στις όχθες του ποταμού Neretva, κάτω από το καταπράσινο βουνό Velez, μετέτρεψε την πόλη μέσα σε λίγες δεκαετίες από ένα μικρό χωριό κοντά στο ποτάμι σε ένα ακμάζον αποικιακό σταυροδρόμι, διευκολύνοντας τα ταξίδια, το εμπόριο και την κίνηση των στρατιωτικών δυνάμεων.

Από τότε μέχρι σήμερα το Mostar εντυπωσιάζει με  τη γραφικότητα και το παραδοσιακό του χρώμα, ξυπνώντας παράλληλα πολλά συναισθήματα στους επισκέπτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης εξαιτίας του ιστορικού της παρελθόντος.

Μεταξύ του 1992 και του 1993, αφότου η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γιουγκοσλαβία, η πόλη πολιορκήθηκε και βομβαρδίστηκε πολλές φορές, με τις στρατιωτικές δυνάμεις να καταστρέφουν σπουδαία μνημεία.

Μεταξύ αυτών και το μεγαλύτερο αξιοθέατο της πόλης, την περίφημη Παλιά Γέφυρα, που χτίστηκε μεταξύ 1557-1566 από τον Τούρκο αρχιτέκτονα  Hajrudin και καταστράφηκε ολοσχερώς στις 9 Νοεμβρίου 1993.

Το 2004 επανοικοδομήθηκε πλήρως και αποτελεί πλέον σήμα-κατατεθέν της πόλης αλλά και το πρώτο μνημείο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη που περιλαμβάνεται στον κατάλογο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, στους τοίχους των οποίων υπάρχουν ακόμη αναλλοίωτα τα σημάδια από τις σφαίρες και τους βομβαρδισμούς, στενά καλντερίμια και θαυμαστές φυσικές εικόνες ολοκληρώνουν την περιήγηση σε μία πόλη-σύμβολο ιστορικής μνήμης.

Στα must της επίσκεψης, η βόλτα πάνω στη γέφυρα το βράδυ, με μια στάση στα παραδοσιακά καταστήματα που βρίσκονται ακριβώς από κάτω, αλλά και η βαρκάδα στο ποτάμι υπό το φως των αστεριών…

 

Πηγή: Perierga.gr 

Το μακροβιότερο πανεπιστήμιο του κόσμου

Ήταν πιθανότατα το πρώτο πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε στο δυτικό κόσμο. Το πανεπιστήμιο της Μπολόνια, αναφέροταν σε πηγές σύγχρονες του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Φρηδερίκου Α' Μπαρμπαρόσα, ότι ιδρύθηκε το 1158. Κατά τον 19ο αιώνα, όμως, μια επιτροπή ιστορικών υπολόγισε την ίδρυση του πανεπιστημίου παλαιότερα στο 1088

Castles in Belgium

Beersel Castle

An attractive and intriguing shaped little fortress on the outskirts of Brussels.

The first walls of Beersel went up in around 1280-1300, and the castle was built to protect nearby Brussels from the marauding Flemish. 

For that reason, Beersel is full of formidable features to endance it's defensive nature. The castle is surrounded by a deep moat (which, today, you'll have to cross by drawbridge) and phenomenally thick walls. It's riddled with arrow-slots and murder-holes; ramparts span the entire courtyard; and each of the three turrets affords extensive, strategic views across the surrounding countryside.

Interestingly, in the 1800s, Beersel castle was transformed into a cotton-factory.

  

Gravensteen Castle, 'The Castle of the Counts'

To set the scene, the wooden foundations of Gravensteen were built back in the early 1000s, and the first stones were laid in around 1180.
SItuated in Ghent, the castle was initially designed as a defensive fortress, and took many design cues from the crusader castles in the old Holy Lands.

Over time, the castle quickly developed from a defensive outpost to a luxury residence for the Counts and nobility of this Belgian region. The castle remained a luxurious residence until the late c17th.
In the c18th, things took an extremely surprising turn, as even Gravensteen Castle became swept-up in the then-booming Belgian textile industry.

 
exploring-castles.com

20 παράξενα που δεν ξέρετε για κάποιες χώρες!

Κάποιες από τις χώρες που θα δείτε στη συνέχεια τις ξέρετε καλά και κάποιες άλλες ούτε που τις έχετε ματακούσει! Για ορισμένες από αυτές, μάλιστα, ισχύουν πράγματα που ούτε φανταζόσασταν ποτέ ότι υπάρχουν, τα οποία, όμως, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον να τα γνωρίζετε. Εγκυκλοπαιδικό ή όχι, δεν γνωρίζω, αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι φτάνοντας στο τέλος της λίστας που ακολουθεί θα έχετε γίνει λίγο παραπών σοφοί (από ό,τι ήδη είστε, εννοείται!)…

1. Πάνω από 25% των δασών του κόσμου είναι στη Σιβηρία, καθώς η περιοχή καλύπτεται κατά 40% από μεγάλα δάση κωνοφόρων δέντρων, ενώ σε αφθονία βρίσκονται τα έλατα, οι σημύδες, οι λεύκες κ.ά.

2. Πάνω από 800 διαφορετικές γλώσσες μιλιούνται στην Παπούα Νέα Γουινέα.

3. Η Νέα Ζηλανδία ήταν η πρώτη χώρα που έδωσε δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1893.

4. Το νησί Ναούρου της Ινδονησίας είναι σχεδόν κατά 100% υπέρβαρο, αφού οι κάτοικοί του είναι στο σύνολό τους παχύσαρκοι.

5. Στα Νησιά Φώκλαντ αντιστοιχούν 350 πρόβατα σε κάθε άτομο.

6. Το νησί του Ειρηνικού Γκουάμ κατασκευάζει τους δρόμους του από κοράλλια καθώς δεν έχει καθόλου άμμο. Για την ακρίβεια η άσφαλτος φτιάχνεται από ένα μείγμα κοραλλιών και πετρελαίου!

7. Η Σιγκαπούρη δεν έχει καθόλου επαρχία, λιβάδια και χωράφια. Ολόκληρο το νησί είναι μια μητρόπολη!

8. Σχεδόν το μισό του πληθυσμού της Νιγηρίας (49%) έχει δεν έχει φτάσει στην εφηβεία, με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη χώρα να έχει το νεαρότερο ηλικιακά πληθυσμό.

9. Στην Αυστραλία ο αριθμός των καγκουρό που ζουν εκεί είναι διπλάσιος από αυτόν των ανθρώπων.

10. Το 60% των λιμνών που υπάρχουν στον κόσμο βρίσκονται στον Καναδά, οι οποίες αριθμούν περίπου τα 3.00.000!

11. Στην Ιταλία, και πιο συγκεκριμένα στο Μιλάνο, υπάρχει εν ισχύ ένας παλιός νόμος (στα βιβλία, τουλάχιστον) όπου υποχρεώνει τους πολίτες που βρίσκονται σε δημόσιο χώρο να χαμογελούν συνέχεια. Εξαίρεση αποτελούν όσοι παρακολουθούν κηδείες ή επισκέπτονται ασθενείς σε νοσοκομεία!

12. Τα Κανάρια Νησιά (Canary Islands) οφείλουν την ονομασία τους στα… σκυλιά και όχι στα πτηνά, όπως νομίζουν πολλοί. Στους ρωμαϊκούς χρόνους, τα νησιά ήταν γνωστά για τα άγρια ​​σκυλιά που περιπλανιόταν εκεί. Και καθώς η λατινική λέξη για το «σκυλί» είναι «canis», ονομάστηκαν Κανάρια Νησιά. Όταν οι εξερευνητές επισκέφθηκαν τα νησιά το 16ο αιώνα, επέστρεψαν στις πατρίδες τους φέρνοντας μαζί τους μικρά κίτρινα πτηνά από τα Κανάρια Νησιά, τα οποία κελαηδούσαν διαρκώς και λογικά τα ονόμασαν canaries δηλαδή καναρίνια!

13. Στην Βουλγαρία και την Αλβανία το νεύμα του κεφαλιού προς τα κάτω δεν σημαίνει «ναι», όπως στις περισσότερες χώρες του κόσμου, αλλά «όχι»!

14. Η Εσθονία έχει τα περισσότερα ατυχήματα με αυτοκίνητο ανά κάτοικο από οποιαδήποτε άλλη χώρα.

15. Η Νέα Ζηλανδία είναι η μόνη χώρα που συνδυάζει όλα τα κλίματα του κόσμου.

16. Στην Τουρκία, το βιολετί είναι το χρώμα του πένθους και όχι το μαύρο.

17. Στη Σαουδική Αραβία δεν υπάρχει ούτε ένα φυσικό ποτάμι.

18. Με μόλις 4 κατοίκους ανά 2,5 χιλιόμετρα η Μογγολία είναι η πιο αραιοκατοικημένη χώρα στον κόσμο.

19. Η Λιβύη είναι η πιο άγονη χώρα στον πλανήτη, με το 99% του εδάφους να είναι έρημος.

20. Η Ουκρανία χάνει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 8% από τον πληθυσμό της, γεγονός που σημαίνει ότι μέχρι το 2050 θα έχει κατά 30% λιγότερους κατοίκους!

perierga.gr

Το κυρτωμένο δάσος.

Με τους κορμούς τους λυγισμένους περίεργα προς το βοριά, τα δέντρα αυτά μοιάζουν να έχουν βγει από στοιχειωμένο παραμύθι.



Τα πεύκα με τους ομοιόμορφα κοίλους κορμούς αποτελούν μέρος ενός μεγάλου δάσους στη βορειοδυτική Πολωνία, το οποίο οι ντόπιοι αποκαλούν «κυρτωμένο δάσος».



Το πώς αυτά τα δέντρα πήραν το περίεργο σχήμα τους αποτελεί μυστήριο. Συνολικά είναι περίπου 400 και πιστεύεται ότι φυτεύτηκαν στη δεκαετία του 1930.



Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα πεύκα αυτά δέχτηκαν ανθρώπινη παρέμβαση, όπως αναπτύσσονταν, για να χρησιμοποιηθούν σε κάποια ιδιαίτερη κατασκευή.



Όμως μεσολάβησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και έτσι τα κοίλα δέντρα παρέμειναν να στέκουν μόνα, κρατώντας καλά κρυμμένο το μυστικό τους.

Πηγή: planitikos.gr

Μαλδίβες: Βουτιά και… συχώριο!

1.190 νησάκια και ατελείωτο γαλάζιο, κατάλευκες αμμουδιές και φοίνικες που αγγίζουν τα νερά συνθέτουν ένα παραδεισένιο σκηνικό! Μόλις πατήσεις το πόδι σου στις Μαλδίβες το όνειρο δεν τελειώνει ποτέ…
Το «Λουλούδι των Ινδιών», όπως αποκάλεσε τις Μαλδίβες ο Μάρκο Πόλο όταν τις πρωτοαντίκρισε, βρίσκεται στον Ισημερινό, ακριβώς κάτω από τη Σρι Λάνκα, και αριθμεί περίπου 270.000 κατοίκους, φιλόξενους και παραδοσιακούς.

Θάλασσα και πάλι θάλασσα σε έναν απίθανο χρωματικό «πόλεμο» του τιρκουάζ, του γαλάζιου και του μπλε θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, και, μάλιστα, χωρίς καμία υπερβολή!

Πολύχρωμα κοράλλια, λιμνοθάλασσες, συγκλονιστικός βυθός και αστραφτερές παραλίες αρκούν για να πει κάποιος «βουτιά και… συχώριο»! Άλλωστε, οι θαλασσινές εικόνες στις Μαλδίβες συμβαδίζουν απόλυτα με τις φαντασιώσεις του επισκέπτη, και πολλές φορές τις προσπερνούν κιόλας με αξιώσεις.












Πηγή: perierga.gr

Ελληνικά νησιά: Από πού πήραν το όνομά τους;

Ξέρατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού; Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά. Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα; Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα. Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν μας κάνει εντύπωση. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα. Όπως τα παρακάτω:

Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.

Σκύρος: Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».

Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (= αυτού που λάμπει, Αίγλη) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος αναφαίνω).

Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.

Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.

Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.

Σκιάθος: Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις λέξεις «σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και μεταφορικά- στην σκιά του Αγίου Όρους.

Αλόννησος: Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος, δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί (άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το όνομα παραμένει ως έχει για το νησί, το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν «Ίκος».

Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.

Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός, επίπεδος.

Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι’αυτό και τα νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.

Κέρκυρα: Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη Κέρκυρα, κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη κοπέλα, την έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά τους έφερε στη ζωή τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων.

Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται απέναντι από το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε στην συνέχεια η λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό το νησί στο εξωτερικό.

Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς ηγεμόνες του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα λεγόταν Κυθουρία και Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί ναυτικοί. Λεγόταν και Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν τα Κύθηρα αποικία των Φοινίκων. Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού κατά την αρχαιότητα, που εδώ την έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα «κεύθω», το οποίο σημαίνει «κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».

πηγή: in2life.gr

Κάτω Ακρωτήρι

Interview with the Vampire: The Vampire Chronicles

 

 

Interview with the Vampire is a vampire novel by American author Anne Rice, published in 1976. A vampire named Louis tells his 200-year-long life story to reporter.